شكوه نوروز

شكوه نوروز

      نوروز را ما ايراني هاي هزاران سال پيش در لابلاي كوهها وسينه دشتها وكنار نهر ها ي اين سرزمين يافتيم . اين ماييم كه در درازاي هزاران سال خود وسرزمين خود وفرهنگ خود ، يك روز با شكوه بزرگ داشته ايم . ريشه هاي نوروز فراتر از اسطوره ها وقصه ها ست . نوروز جشن انسان است ، آن هم نه به دليل آن كه انسان در اين روز آفريده شد ، بلكه بدان روي كه ما ايرانيها آنرا به عنوان بهانه اي براي نشان دادن انسانيت برگزيديم . چنين رفتاري خيلي خود سازي مي خواهد وخيلي گذشتگي لازم دارد .اين هم طبيعي است كه مردم آرزو كنند در سال نو ، ديگر كسي به آنها دوروغ وزور نگويد .شكوه نوروز در شكوه مردم است ، در مهر ومحبت مردم به همديگر است ، در دادخواهي مردم است ودر اميدها وآرزوها ي آنان ، نوروز جشن مردم است وجشن آدم هاست.

    در نوروز هيچ كس نمي گويد بياييد نوروز را جشن بگيريم . در نوروز هيچ مانع وحاجبي براي كسي نيست . بجه وبزرگ ، دختر وپسر ، زن ومرد ، جوان وپير ، دارا وندار ، فقير وغني ، كشاورز ونقاش ، شاه و گدا ، نوروز را با هم جشن مي گيرند . در نوروز كسي را به جشن دعوت نمي كنند . اگر كسي بخواهد مرا به جشن نوروز خود دعوت كند ، مرا كه نه ، خودش را از بقيه ي مردم جدا كرده است همين كه مردم نوروز را به كسي تبريك مي گويند ، او را به خود وجمع خود خوانده اند . ظرافت را مي بينيد همين براي شكوه نوروز بسنده است .